تولک رفتن پدیده ای می باشد که به توجه نیازمند است.
تولک رفتن زمانی است که درطی آن پرهای پرنده می ریزد ومجددا شروع به رشد می نماید ودر واقع تولک رفتن یک روند ضروری است که پرنده را برای زمستان اماده می سازد.
درطی دوران تولک رفتن میزان نیاز پرنده به اسید آمینه های گوگرد دار و کراتین افزایش می یابد ومقادیر زیاد این مواد در جیره می تواند زمان تولک رفتن را کوتاه کند.
چگونه تو لک رفتن آغاز می شود؟
تولک رفتن در گرمترین زمان سال رخ می دهد که همزمان است با بیشترین میزان غذای قابل دسترس برای پرندگان.
نور و گرما هیپوفیز را تحریک می نماید که به نوبه خود باعث تحریک تیروئید می گردد و هورمون تیروکسین ترشح می شود که مسئول آغاز روند تولک رفتن است.
تولک رفتن از بال ها شروع می شود.پرهای اصلی یکی پس از دیگری می ریزند.تازمانی که پرهای پیشین به اندازه سه چهارم رشد کرده باشند در نتیجه پرنده توانایی پرواز را از دست نمی دهد.
زمانی که سومین پر اصلی افتاد،پرهای دم بصورت قرینه از قسمت خارجی شروع به ریختن می کنند.
پس از ریزش هفتمین پر اصلی،پرهای سر،سینه وپشت بصورت تجمعی می ریزند.این زمان حساسترین وبحرانی ترین موقع است وسلامت پرنده می بایست در بهترین حالت خود باشد که این روند از طریق جذب مناسب اسدهای آمینه و ویتامین ها قابل کنترل است.
بعضی از پرندگان مانند گلدین فنچ ها دارای دو روند تولک رفتن هستند.پرندگان جوان در سال اول تو لک می روند وسپس بزرگسالان در سال بعد پرهای زینتی نهایی آنها رویش می کند.
وزن پرهای زینتی رابطه ی معنا داری با وزن کل پرنده داراد ودرگونه های مختلف پرندگان بین 3%تا10%متغییر می باشند.
منبع:کاتالوگ نماینده ی انحصاری شرکت ام اس دی پت در ایران