کـــره ای گــفــت بـــه بابای خرشپــــدر از هـــمـــه جــا بـی خبرشوقـــت آن اســــت بــــرای پســرتایـــــن الاغ نـــــــرّه ی کــــره خــرتمــاده ای خـــوشگـل و زیـبا گیریتـــو کــه هر روز به صحرا میری
وقـــت آن اســت کـه زن دار شـومورنـــه از بـــی زنـــی بــیمار شوم
پـــدرش گــفــت کــه ای کـره خَرَمای عــزیـــز دل بـــابــــا ، پــســرمتـــو کـــه در چــنــتــه نداری آهینـــه طــویـــلــه ، نه جُلی نه کاهیتـــو کـــه جــز خـوردن مال پدرتپـــــــدر نـــــــرهّ خـــــر دربــــدرتهـــیـــچ کـــار دگــری نیست تو رایک جو از عقل به سر نیست تو رابه چه جرأت تو زمـن زن طـلــبیبـــاورم نـیــست کـــه ایـنقدر جَلبَیبـــایـــد اول تـــو بــگـیـری کاریبــهـــر مــــردم بــبـــری تــو باریبعـد از آن یک دو تا پالان بخـریبـهــر آن کُــرّه خـــوشگـــل بـبـرییک طــویــلـه بکنی رهن و اجارتــا کــه راضــی شــود از تو آن یاربـعــد بـایــد بـخری رخت عروسبـهـر آن مـاده خــر خـوب و ملوسجُـــلـی از جــنـــس کــتـــان اعلاروی جُـــل نـقــش و نـگـاری زیـبـابــعـــد بـــایـــد بـــکـــنی گلکاریبــهــر مــاشـیـن عروس یـک گاریوقــتی ایـــنـهــا بـــشـــود آمــادهبــعـــد از ایـــن زنـــدگــیـــّت آغـازهمی بــری مـــاده خــرت را حجلهبــا تـــأنــی نَـکــه بـــا ایـــن عـجـلهبــشـنــو ایــن پــنــد زبابای خرتپــــــدر بـــــا ادب و بــــا هــــنـــرتتــا کـــه اســبــاب مــهــیــا نشودموسم عــقــد تــو بــر پا نشودپــس از امــروز بــرو بر سرکارتــا نـــهـــنـــد آدمـــیـــان پــشتت بار
منبع:3ali3