سازگاری باجریگار با سایر پرندگان
گونه های جذاب زیادی از پرندگان هستند که شما می توانید بدون هیچ دردسری به همراه یک باجریگار ( مرغ عشق ) در خانه نگهداری کنید. البته، محل نگهداری آنها باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا هر کدام از این پرندگان بتوانند جایی مخصوص به خود داشته باشند. در هنگام نگهداری از چند گروه از پرندگان ، گذاشتن مخفیگاه و لانه نیز می تواند موثر باشد.
سازگاری گونه های طوطی سانان با باجریگار
اگر شما طوطی خود را در خانه نگه می دارید ، مرغ عشق و ککاتیل (عروس هلندی Nymphicus hollandicus) به دوستان خوبی تبدیل خواهند شد (به جز در دوران تولید مثل ). در محل اصلی زندگیشان یعنی استرالیا این دو گونه زیستگاه مشترکی دارند .
پرندگان استرالیایی دیگری که می توان به همراه باجریگار نگهداری شوند عبارتند از :
طوطی چمنی یا پاراکیت چمنی (neophema) : این طوطی ها می توانند سازگار و هماهنگ با باجریگار در یک قفس بزرگ به طور مشترک زندگی کنند، جز در دوران تولید مثل که اکیدا توصیه شده است گونه های مختلف را از یکدیگر جدا کنید. بارها مشاهده شده که طوطی ها برای مثال طوطی های فیروزه ای (Neophema pulchella) در این دوران و در هنگام خارج شدن جوجه هایشان از تخم ، حالت تهاجمی به خود گرفته اند .
زیر گونه های متعلق به خانواده neophema ، یعنی طوطی زیبا یا پاراکیت زیبا (N. elegans) ، طوطی بال آبی یا پاراکیت بال آبی(N. chrysostoma)، طوطی صخره ای یا پاراکیت صخره ای (N. petrophila) ، طوطی شکم نارنجی یا پاراکیت شکم نارنجی (N. chrysogaster)، طوطی فیروزه ای یا پاراکیت فیروزه ای(N. pulchella) و طوطی سبز باشکوه یا پاراکیت سبز باشکوه ( پاراکیت اسکارلت ) (N. splendida) نیز با باجریگار سازگار هستند .
علاوه بر پاراکیت های نام برده شده ، می توانید رزیلاها (platycercus) یا طوطی بورک (Neopsephotus bourkii) را نیز همراه با مرغ عشق خود در یک قفس بزرگ قرار دهید. اما لطفا به یاد داشته باشید که آنها فقط درصورتی با یکدیگر مسالمت آمیز زندگی می کنند که قفس به اندازه کافی بزرگ باشد . رزیلاها بزرگتر از باجریگار هستند بنابراین بسیار مهم است که لانه های کافی به عنوان یک پناهگاه برای گونه های ضعیف تر در مبارزه یا دعوای بین طوطی ها در نظر بگیرید. گونه های شناخته شده از خانواده رنگارنگ رزیلاها عبارتند از: رزیلای آدلاید (P. adelaidae)، رزیلای سر ساده یا رزیلای سر زرد که به رزیلای آبی نیز شناخته شده است ( P. adscitus)، رزیلای قرمز (P. elegans) ، رزیلای شرقی (P. eximius) ، رزیلای زرد (P. flaveolus) و رزیلای غربی (P. icterotis) . لطفا به خاطر داشته باشید که حتی اگر شما فضای کافی در اختیار پرندگان خود قرار دهید هنوز خطراتی وجود دارد، گاهی اوقات، رزیلا ها حتی اگر قفس به اندازه کافی برای زندگی آنها و باجریگارها بزرگ باشد، پرخاشگر خواهند شد. عکس زیر باجریگاری را نشان میدهد که توسط یک رزیلا مورد حمله قرار گرفته است. منقار بالایی کاملا شکسته شده بود و باجریگار از آسیب های جدی رنج می برد. هیچ راهی برای نجات جان او وجود نداشت . یکی از اعضای هیات دامپزشکی درست قبل از مرگ این باجریگار از منقارش عکس گرفت بود.
بنابر تجربه شخصی ، زندگی روزمره پاراکیت خط دار و باجریگار پر از سازگاری خواهد بود، آنها همراهان خیلی خوبی برای یکدیگر هستند. زیستگاه این پاراکیت ها در اصل آمریکای جنوبی است. آنها تقریبا کمی بزرگتر از باجریگار هستند. عکس زیر رفتار دوستانه آنها را نشان میدهد.
لطفا توجه داشته باشید:
به هیچ وجه ایده خوبی نیست که مرغ عشق (کوتوله برزیلی ) و باجریگار را در یک قفس بزرگ به طور مشترک با یکدیگر نگهداری کنید . مرغ عشق ( کوتوله برزیلی ) که از نظر جثه از باجریگار بزرگتر است و تمایل زیادی به استفاده از منقار بسیار قدرتمند خود به عنوان یک سلاح دارد، که می تواند زخم های مرگباری به باجریگار وارد کند. معمولا این دو گونه همراهان خوبی برای یکدیگر به شمار نمی روند، آنها با سرعت شروع به مبارزه می کنند و باجریگار صدمه دیده و یا می میرد. در صورتی که شما با وجود همه این هشدار، هنوز هم مایل به شروع آزمایش بسیار خطرناک معاشرت این دو گونه طوطی کاملا ناسازگار هستید ، لطفا قفس بسیار بزرگی(حداقل ده متر مربع ) در اختیار آنها قرار دهید . با اینکار برای باجریگاری که مورد حمله مرغ عشق ( کوتوله برزیلی ) قرار گرفته است شانس کمی برای فرار فراهم خواهید کرد.
زیستگاه اصلی مرغ عشق ( کوتوله برزیلی ) آفریقا ( ماداگاسکار ) است و گونه های زیر را می توانید از پرنده فروشی ها خریداری کنید:
مرغ عشق سر خاکستری (Agap o r nis canus) ، مرغ عشق فیشر (A. fischeri) ، مرغ عشق نیاسا (A. lilianae)، مرغ عشق لپ مشکی (A. nigrigenis)، مرغ عشق نقاب دار (A. personata)، مرغ عشق صورت قرمز (A. pullaria) و مرغ عشق صورت هلویی (A. roseicollis).
توجه : هیچکدام از طوطی ها بزرگتر هرگز نباید با باجریگار در یک قفس بزرگ و مشترک نگه داشته شوند، چرا که آنها اغلب با دیدن زبان بدن و رفتار پرندگان کوچکتر دچار سوء تفاهم شده و فقط با یک ضربه منقار بزرگ خود، بلافاصله آنها را می کشند.
سازگاری سایر پرندگان با باجریگار
شما بدون هیچ مشکلی می توانید باجریگار و فنچ زبرا یا گورخری (guttata Taeniopygia) که در دشت های استرالیا در زیستگاه مشترکی زندگی می کنند در یک قفس بزرگ با یکدیگر نگهداری کنید.
گونه های فنچ زیر را می توانید با مرغ عشق نگهداری کنید:
فنچ ادویه ای (Lonchura punctulata) ، فنچ نواری (Lonchura striata) ، فنچ جاوا یا نرگسی (Padda oryzivora)، فنچ جغدی (Stizoptera bichenovii) و فنچ آبی پوش (Uraeginthus spec ) .
قناری ها(Serinus canaria) چون از نظر فیزیکی کوچک تر تر از باجریگار هستند سازگاری کمتری با آنها دارند . در مبارزه این دو پرنده با یکدیگر، قناری ها می توانند بسیار بد زخمی شده و در بسیاری از موارد شنیده شده که قناری ها توسط پاراکیت ها کشته شده اند.
قفسی بزرگ، در باغ خانه تان یک مکان ایده آل برای نگهداری مرغ عشق و بلدرچین است. بلدرچین ها که روی زمین راه میروند به شما کمک می کنند که قفس را پاکیزه نگه دارید، چرا که آنها از حشراتی مانند مورچه ها تغذیه می کنند.
ترجمه : سپیده
منبع : www .parsipet.ir