سلام
چند روز پيش براي خريد كف دريا براي طوطيم به پرنده فروشي رفتم اونجا يه شاه طوطي ديدم كه افسرده رو چوبش نشسته بود ،نوكش كاملا سفيد و پوست پوست شده بود، تو چشماش ميشد غمو ديد. اون لحظه گريه ام گرفت خواستم به فروشنده بگم يكم بيشتر به اين بي زبونا برس اما ... سكوت كردم ...
احساس ميكنم سكوت ما كه زجر كشيدن اين مخلوقات پاك خدا رو ميبينيم فرقي با ظلم اون فروشنده ها نداره
از شهر هاي ديگه خبر ندارم اما اينطور كه از گفته هاي بچه ها تو سايت فهميدم باغ پرندگان تهران و ... بهتر نيست
مطمناً ما نميتونيم همه ي پرنده ها رو بخريم و اينطوري مواظبشون باشيم اما ميتونيم مادر و پدر خونده هاشون باشيم. يعني ازشون حمايت كنيم
به اين صورت كه آدرس پرنده فروشي هاي شهرمونو هر چند تا كه ميشناسيم توي سايت بذاريم . هر هفته يا ماهي ١ يا ٢ بار هرچقدر كه ميتونيم و وقت داريم به اينجاها سر بزنيم و به صورت داوطلبانه آب پرنده ها رو عوض كنيم ٢ تا سيب ، پرتقال ببريم بينشون تقسيم كنيم ... هركسي هر كاري كه از دستش بر مياد.فوقش ١٥ دقيقه ميخوايم وقت بذاريم
اينطوري مثلا وقتي ١٠ نفر ، ١ روز در ماه به يك پرنده فروشي برن ميشه ١٠ رو از ٣٠ روز كه به اون بي زبونا خوش ميگزره و يه غذاي خوب ميخورن
اگه پرنده فروشي ها يا باغ پرندگان رو پرورشگاه در نظر بگيريم ما ميشيم آدمايي كه سرپرستي يه موجود زنده رو به عهده گرفتن تا يه خانواده ي خوب براش پيدا شه
شايد به نظر سخت برسه اما از ته دلم ايمان دارم اگه هممون بخوايم شدنيه
وقتي اين موضوع رو به چند نفر از اطرافيانم گفتم كلي ترور شخصيتي شدم همه گفتن از رويا بيا بيرون ، خوب ميشي ايشالا ، كي وقت داره اين كارا انجام بده ، تو برو جا همه اين كارا رو انجام بده و كلي حرف ديگه اما تصميم گرفتم اينجا مطرح كنم چون حس ميكنم شما به حيوانات مثل انسان ها اهميت ميدين.البته شايد اينجا هم كلي ترور شم !!! خيلي ها بگن تو اين گرفتاري و مشغله كاري كي وقت و حوصله داره بره پي اين كارا !!
ولي با تمام اينها من گفتم چون حداقلش اينه شب راحت ميخوابم و ديگه از نگاه اون شاه طوطي شرمنده نيستم ...
اين فقط يه نظره پس اگه كسي فكر بهتري داره يا انتقاد و پيشنهادي بگه خوشحال ميشم.