دراکولا یا بند نامی است که در چندین سال اخیر در گیلان و مازندران به یک نوع حشرهٔ سمّی از خانوادهٔ سوسک*ها داده شده*است. این حشره در مناطق گرم و مرطوب سراسر جهان پراکندگی دارد و نام علمی آن Paederus است. در گیلان دراکولا و در مازندران به این حشره بند گفته می*شود
این حشره برخلاف تصور بیشتر مردم نیش نمی*زند؛ بلکه فقط له کردن یا فشار آوردن به حشره روی پوست ایجاد ضایعه می*کند. بر اثر له شدن این حشره ماده فعالی که در همولنف آنها به طور طبیعی وجود دارد سطح پوست را آغشته می*کند و موجب بروز اپیدرمولیز می*شود. این ماده پدرین نام دارد که با شستشو در همان لحظه هیچ ضایعه*ای به وجود نمی*آید.
شکل ظاهری دراکولا باریک و کشیده است که آن را قادر به پرواز و حرکت سریع می*سازد. جثه*اش تقریبا اندازه یک دانه برنج است و به دلیل سم موجود در بدن این حشره به نام پدرین (pederin)
حتی پرندگان نیز از خوردن آن خودداری می*کنند این حشره نیش نمی*زند بلکه در صورت له شدن، مایعات بدنی آن (همولنف) باعث ایجاد واکنش پوستی می*شوند. دراکولا در آغاز صبح و نزدیک غروب تمایل بیشتری به آسیب رساندن به طعمه*های خود دارد. این حشرات از نور آفتاب گریزان هستند و به نورهای مصنوعی مانند فلورسنت تمایل دارند. در محلی که سَمّ این حشره روی آن ریخته می*شود، زخم*های دردناکی ایجاد می*شود که در صورت برخورد ترشحات زخم با قسمت*های دیگر بدن، آن نواحی هم زخم خواهند شد. بیشتر نواحی*ای از بدن که پوست حساسی دارند و بیشتر بدون پوشش لباس هستند، مثل گردن، در معرض سمّ این حشره*اند. غالباً پوست نقاطی از بدن که کلفت*تر است، مثل کف دست و کف پا، دچار ضایعه حاصل از این حشره نمی*شود.
سمّ این حشره از دیرباز از جمله در چین مصرف دارویی داشته است.تصویری از التهابات ناشی از تماس این حشره: